“ท่านชานยอล ปล่อยผมไปไม่ได้เหรอครับ”แบคฮยอนเอ่ยเสียงสั่น
ชานยอลเอื้อมมือไปจับที่แก้มนุ่มๆของแบคฮยอน
“ฉันปล่อยนายให้หลุดมือไม่ได้หรอก
นายเป็นถึงแวมไพร์ตาเพชร ได้โปรด มีทายาทให้ฉันด้วยนะ”ชานยอลผละมือของเขาออกจากแก้ม
แล้วคุกเข่า ก้มหน้าให้แบคฮยอน
“ท่ะ....ท่านชานยอล
ท่านทำอะไรของท่านเนี่ย อย่าทำแบบนี้เลยนะครับ”แบคฮยอนเอื้อมมือของตัวเองจับไหล่ของชานยอล
แล้วดันให้ชานยอลขึ้นจากการก้ม
“เป็นของฉันเถอะนะ แบคฮยอน”ชานยอลโน้มหน้าไปหาแบคฮยอนอีกครั้ง
แล้วประทับริมฝีปากของตัวเองลงที่กลีบปากหวานได้รูปของแบคฮยอน แล้วสอดลิ้นร้อนเข้าภายในโพรงปากหวานๆ
“อ๊ะ! อืมมมมมม์”
แบคฮยอนเอื้อมมือของตัวเองเข้าโอบรัดที่คอของชานยอล
แล้วตอบกลับรสจูบอันร้อนแรงของชานยอลไป ชานยอลยิ้มขึ้นมาอย่างพอใจ
ก่อนจะโน้มไปกระซิบใกล้ๆหู
“ฉันรักนายนะ แบคฮยอน”
“(o.0!!!!!)”
“ท่านชานยอล นี่ท่านพูดจริงเหรอ”
ชานยอลไม่ตอบ
เขาใช้ลิ้นตวัดไปมาที่ซอกคอขาวๆของแบคฮยอน
แล้วใช้มือลูบไล้ที่ปกเสื้อก่อนจะถอดกระดุมทีละเม็ด ทีละเม็ด จนหมด
“อ่ะ อื้อออออออ......”
แบคฮยอนทนจากการกระทำของชานยอลไม่ไหว
จึงปล่อยเสียงครางหวานๆออกมา ชานยอลยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย
ก่อนจะใช้ฝ่ามือข้างหนึ่งลูบไล้ตามหน้าอกของแบคฮยอน
ก่อนจะค่อยๆใช้ลิ้นเลียยอดอกของแบคฮยอน แล้วค่อยๆขบกัดเม็ดดอกบัวที่ชูชันขึ้นมา
“ท่ะ ท่านชานยอล หย่ะ อย่าาา....”
แบคฮยอนใช้มือของตัวเองดันไหล่และหน้าอกอันแข็งแกร่งของชานยอลให้ออกจากตัว
แต่ชานยอลนั้นมือไวกว่า เขาใช้มือของตัวเองจับมือข้อมือของแบคฮยอนไว้
แล้วใช้มืออีกข้างล้วงเข้าไปข้างในกางเกงของแบคฮยอน
แล้วรูดส่วนอ่อนไหวขึ้นลงอย่างช้าๆ แบคฮยอนกัดฟัน กำที่เสื้อของชานยอลอย่างแรงเพราะทนไม่ไหว
ก่อนที่ชานยอลจะถอดกางเกงออกมา..........
“ท่านชานยอลจะทำอะไรครับ”แบคฮยอนถามเสียงสั่น
“ฉันแค่อยากจะลิ้มลองสิ่งที่กางเกงมันปกปิดมันไว้อยู่ข้างในยังไงล่ะ”
“อย่านะครับ ได้โปรด......”
“นี่!!! แบคฮยอนรู้มั๊ย ยิ่งนายอยากจะปกปิดมันมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งอยากลิ้มลองมันมากเท่านั้น”
ชานยอลก้มลงไปที่หว่างขาของแบคฮยอน
แล้วใช้มือจับที่ขอบกางเกง ก่อนจะเลื่อนมันลงมา เผยให้เห็นชั้นในสีขาวของแบคฮยอน
“ท่านชานยอล.....”
“แบคฮยอน ฉันไม่ไหวแล้ว”
ชานยอลใช้มือล้วงเข้าไปในชั้นใน
ก่อนจะออกแรงเลื่อนมันลงมาจนสุด
และเผยให้เห็นส่วนอ่อนไหวสีชมพูกำลังน่ารักของแบคฮยอนชูชันขึ้นมา ชานยอลโน้มหน้าเข้าที่กลางหว่างขา
แล้วก้มลงครอบครองส่วนนั้นของแบคฮยอนแทบจะทันที
“อ๊ะ อ๊าาา ท่านชานยอล”
“อือออออม์ รสชาติดีจัง”
ชานยอลถอดเสื้อและกางเกงของตัวเองออก
แล้วโยนมันทิ้งไป ก่อนจะช้อนตัวแบคฮยอนขึ้นมาวางไว้ที่เตียง
เขาพลิกตัวแบคฮยอนให้คว่ำลงก่อนจะใช้มือจับบั้นท้ายอันกลมมนและนุ่มของแบคฮยอน
แล้วบีบเค้นมันไปมา ก่อนจะแหวกให้ก้อนนุ่มๆออกจากกัน
เผยให้เห็นช่องทางรักสีชมพูบริสุทธิ์ที่ไม่เคยได้ต้องมือชายใด
“ท่านชานยอล อ่ะ อื้ออออออ”
ลิ้นร้อนถูกส่งผ่านเข้าที่ช่องทางสีหวาน
ชานยอลตวัดลิ้นของตัวเองไปมา ก่อนจะเริ่มใช้นิ้วของตัวเองสอดเข้าไป
“อ๊ะ!!!!!”
“แบคฮยอน อย่าเกร็งสิ”
“ต่ะ...แต่ท่านชานยอล แบคเจ็บ”
“แบคฮยอนฟังฉันนะ ผ่อนคลาย......”
นิ้วของชานยอลถูกออกแรงให้สอดเข้าสอดออกผ่านช่องทางหลัง
เสียงครางของแบคฮยอนดังขึ้นมาเป็นระยะๆ ชานยอลเอานิ้วของตัวเองออก ก่อนจะโน้มหน้าไปหาแบคฮยอน
แล้วประทับรสจูบอันร้อนเร่าอีกครั้งก่อนจะผละออก
แล้วเริ่มสอดแกนกลางขนาดใหญ่ของตัวเองเข้า
“อึ่ก!!!”
“เจ็บเหรอแบคฮยอน”
“อ่ะ อ๊าาาา ต่ะ ตรงนั้น”
“รู้สึกดีตรงนี้ใช่มั๊ยล่ะ แบคฮยอน”
“อ่ะ อื้มมมมม์”
ชานยอลออกแรงกระแทกเข้าทันที ให้เข้ามาจนสุด
ก่อนที่สะโพกหนาของชานยอลเริ่มบดเบียนเข้าไปข้างในช่องทางเนียนนิ่มของแบคฮยอน ทำให้มือของอีกคนกำแน่นที่ผ้าปูที่เตียงนอน
-------------------------------------------- พั่บๆๆๆ -------------------------------------------
เนื้อเปลือยเปล่าของทั้งสองกระทบกันครั้งแล้วครั้งเล่า
ช่องทางบอบบางเต็มไปด้วยน้ำเหลวๆสีขาวขุ่นที่ไหลออกมา
ก่อนที่จะแดงช้ำและฉีกขาดเพราะไม่เคยโดนแก่นกายขนาดใหญ่กล้ำกรายเข้าไปมาก่อน
เลือดสีแดงไหลออกมา กลิ่นเลือดคละคลุ้มเต็มห้อง ชานยอลที่กระแทกเข้าที่ช่องรัก
ค่อยๆอ่อนแรงลง ใบหน้าของเขาซบลงที่หลังของแบคฮยอน
“ท่ะ...ท่านชานยอล มัน มันแน่นมากเลย”
“อื้อมมมมมมมมมมม์”
“ช่วยเอาออกก่อนได้มั๊ยครับ ผมเจ็บ ชาไปหมดทั้งตัวเลย”
ชานยอลยิ้มออกมา
เขาค่อยๆถอดถอนแกนกายอันใหญ่ของเขาออก ก่อนจะจับตัวแบคฮยอนให้พลิกกลับมา
แล้วประทับริมฝีปากบางๆของตัวเองลงไปที่หน้าผาก และไล่ลงมาถึงสันจมูก
“ฉันรักนายนะ แบคฮยอน”
“อื้อออออออออออ.....”
“นายล่ะ รักฉันบ้างมั๊ย”
“ท่านชานยอล ผ่ะ....ผม”
แบคฮยอนไม่ตอบคำถาม
แต่กลับเอื้อมมือเข้าสวมกอดที่เอวของชานยอล ก่อนจะซบใบหน้าของตัวเองลงที่หน้าอกแข็งแกร่งของชานยอล
แล้วผลอยหลับไปเพราะความเหนื่อยและอ่อนแรง
“รักนะ แวมไพร์ตาเพชร........”
กลับไปอ่าน + คอมเม้นต์ให้กำลังใจด้วยเน้อ
อย่าทำตัวเป็นนักอ่านเงา เราไม่ปลื้มมมมม
ขอบคุณค่ะ >>>> http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1242957&chapter=3
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น